Ale czasem okazuje się, że nie pasujemy do siebie i nic na to nie poradzisz. W seksie nie wolno zmuszać się do czegoś tylko po to, by partner był zadowolony, to dość oczywiste. I możesz czuć się okropnie, zrywając relację z tego powodu, ale tak naprawdę ratujesz siebie i ukochaną osobą przed dalszym cierpieniem. Zmiany. Nie lubimy ich, obawiamy się. Ale nie możemy ich powstrzymać. Albo dostosujemy się do zmian, albo zostajemy w tyle. Dorastanie boli – ktokolwiek wam powie, że tak nie jest, kłamie. Lecz prawda jest taka: czasem im bardziej coś się zmienia, tym bardziej jest jak przedtem. Zdarza się też, że zmiany są dobre. 71 poziom zaufania. Witam. Decyzje musicie podjąć samodzielnie, ponieważ każdy ponosi odpowiedzialność za siebie i własne rodziny.Skutki Waszej decyzji będą dotyczyły Was jak i waszych małżonków i dzieci. Każde z Was "rozbija" własną rodzinę, a nie cudzą. To ważny krok w życiu. Wszystko zależy od Was, a nie od teściów. Nastały wakacje, które spędziliśmy razem. Wprowadziłam się do niego,bo buduje dom, nie było to w formie wakacji, dużo pracuje bo jest chirurgiem i często musiałam zostawać sama na noc, ale nie przejmowałam się tym. Jego rodzice wtedy nawet samą zapraszali mnie do domu, bo mieszkają obok, ich tez bardzo polubiłam. Poznaliśmy się w dość dziwnych okolicznościach. Jeszcze 2,5 roku żyłem sobie z żoną i 2 dzieciaczków w własnym domu. Kochamy się razem lecz nie widzimy przyszłości. Skomplikowane Nie jest on zbyt korzystny dla seniorów, dlatego warto wiedzieć, na czym polega. Okazuje się, że już niedługo emerytury stażowe mogą zostać ściśle połączone z tzw. trzynastką i czternastką. Reforma zakłada, że nie wiek, a staż miałby uprawniać do emerytury. W założeniu byłoby to 38 lat stażu dla kobiet i 43 lata stażu BZeQylm. Powodów do miłości jest wiele. Duży ekran wciąga w świat, w którym nas nie ma. Zabiera tam, gdzie możemy poczuć dreszczyk emocji. Na kilkadziesiąt minut stać się kimś Orange prześwietliła upodobania kinowe Polaków. My ten ciekawy raport podzieliliśmy na cztery odcinki. Będziemy je publikowali, zaczynając od dziś, w kolejnych Magazynach "GL". Dowiecie się, dlaczego sądzimy, że co amerykański film, to amerykański, jakie produkcje uznajemy za najlepsze, a które za najbardziej przereklamowane, do jakich aktorów i aktorek wzdychamy w myślach. Ale zaczynamy od najważniejszego: wyliczenia powodów, dla których Polacy w ogóle chodzą do Możemy być razemCo łączy rodzinny wypad na działkę z wyjściem do kina? Okazja do wspólnego spędzenia wolnego czasu. A właśnie to jest dla Polaków najistotniejsze przy wyborze formy relaksu. Bo przebywanie w grupie to ważny element naszego stylu przypadku chodzenia do kina skład paczki zmienia się wraz z wiekiem. Najpierw są to znajomi, potem przyjaciele, następnie osoby z pracy, a w końcu wszystko koncentruje się na rodzinie. - To opis mojego przypadku - śmieje się Monika Przygrodzka z Zielonej Góry. Jako nastolatka do nieistniejącego już kina Wenus chodziła ze znajomymi z osiedla. W porywach było to nawet kilkanaście osób. Parę lat później zastąpiły je przyjaciółki z liceum: Anka i Agnieszka. Gdy urodziły dzieci i czasu było mniej, Monika chodziła z koleżanką z pracy, która przez te seanse stała się kimś Śmiejemy się, że nić sympatii nawiązała się między nami na filmie "Godziny". Bo obie płakałyśmy w tych samych momentach - wspomina. Teraz z przyjaciółkami wyskakuje rzadko i tylko na kawę. A do kina chodzi już wyłącznie z rodziną: dziećmi Zuzią i Antosiem oraz z mężem Maćkiem. - Mam tak mało czasu, że łapię każdą okazję, by spędzać czas razem z najbliższymi - tłumaczy ten Łączymy przyjemnościFilmy na wielkim ekranie częściej oglądają ludzie młodzi (do 29. roku życia), lepiej wykształceni, mieszkańcy dużych miast oraz uczniowie i studenci. Dla nich kino często jest związane z wychodzeniem "na miasto". Najpierw seans, potem pub lub ten sposób łączą potrzebę oglądania z okazją spędzenia czasu ze znajomymi. Młodsi kinomani chodzą na filmy właśnie ze względu na możliwość tych dwa w jednym są pożądane i modne. To galerie handlowe, które pozwalają pożenić oglądanie filmów z zakupami, podniosły wizerunek kina jako towaru Dajemy szansę miłościNajchętniej chodzimy do kina z partnerką lub partnerem, bo to niezmiennie i od lat chętnie wybierane miejsce na randkę. Szczególnie idealne na pierwsze spotkanie, bo jesteśmy sami, ale jednak w tłumie. Ciemna sala z jednej strony zapewnia wtedy poczucie intymności, a z drugiej eliminuje niezręczną ciszę, która mogłaby zapaść. Poza tym wspólne oglądanie jest też niezłym barometrem, czy ktoś do siebie Jest nawet taka teoria naukowa, że jeśli w tych samych momentach filmu razem śmiejemy się albo płaczemy, to może coś z tego będzie - opowiada Monika Kowalska, dyrektorka kina Helios w Askanie w dziwnego, że randki w kinie lubi aż 56 proc. badanych Polaków! - Widać to szczególnie w walentynki. Wtedy jesteśmy oblegani po brzegi - dodaje Kowalska. - Pary przychodzą nie tyle na film, co w ramach rytualnego zwyczaju, bo wykupują bilety nawet na horrory czy bajki dla Zapewniamy sobie odprężenieBadani Polacy jako główny powód chodzenia do kina podają chęć relaksu. Dotyczy to zwłaszcza kobiet. To głównie one w trakcie seansu pragną odpocząć od domowych obowiązków, dzieci i męża. - Bo do kina chodzi się teraz tak, jak na zakupy: żeby poprawić sobie nastrój - stwierdza w raporcie Tomasz Raczek, znany krytyk traktujemy jako odskocznię od codziennego życia. Siadając w fotelu, "wchodzimy" w tunel czasoprzestrzenny. Miejsce poza mocą działania czasami szarej rzeczywistości. Przenosimy się tam, gdzie nas nie ma, gdzie czujemy się zupełnie inaczej i możemy być zupełnie kimś Świadczy o naszym statusieIm komuś lepiej się powodzi, tym chętniej chodzi do kina. Szczególnie wizyty w multipleksach to potwierdzenie, że sobie radzimy w życiu. Bo stać nas i na bilety, i na popcorn, który jest bardzo pożądanym składnikiem takiej mamy pieniądze, duży ekran zawsze wygra z telewizją także i z innego powodu. Lepiej pokazuje efekty specjalne, a 39 proc. badanych Polaków to właśnie dla nich chodzi do Pozwala poczuć dreszczykDla młodszych kino to głównie sposób na relaks i dobra, grupowa zabawa. Mężczyźni między 20. a 30. rokiem życia traktują kino jako dostarczyciela silnych wrażeń. Ale już starsi widzowie poszukują w filmie emocji przeróżnego rodzaju. Radość, wzruszenie, strach, adrenalina... Gdzie indziej, jak nie w filmie, odnajdziemy to wszystko w pakiecie?Źródło: Raport Orange "Preferencje kinowe Polaków".Czytaj e-wydanie » Wiersze o naszych rodzinach Moja rodzina to mama i tata, Choć nie mam siostry, ani brata, Nie jestem sam! Mam najwspanialszą ze wszystkich mam! Uśmiech na jej twarzy co dzień trwa, Choć często kłopoty przeze mnie ma. Słowem przygasić mnie potrafi, Ale gdy trzeba humor poprawi. Z tatą kłopotów mam bez liku, Zwłaszcza, gdy sprawdzi oceny w dzienniku. Ale gdy trzeba czas znajdzie dla mnie, Zagra w tenisa, nie wyda mnie mamie. Mam jeszcze babcię, najlepszą na świecie. Nigdzie takiej drugiej nie znajdziecie. Czasem z religii mi lekcje odrabia, A gdy nabroję za mną się wstawia. Ja mam natomiast 9 lat, Z radością poznaję świat. I powiem Wam w sekrecie, Uczę się w szkole najlepszej w powiecie. Choć mam rodzinkę małą, To mocno kocham ją całą. Moja rodzina wspaniała jest! Powiem krótko: „jest the best”! Maciej Pisarek Tata podśpiewuje dziś od rana, mama krząta się i gania. Mówi: „Szybko! Nie zdążymy!” Tata robi śmieszne miny… Brat wychodzi z miną śpiocha, nie otwiera nawet oka! I pytania wciąż zadaje: O dalekie, egzotyczne kraje… Pies, co ogon wciąż swój gania, się szykuje do śniadania. Na spacerek ją zabieram, przy okazji się dotleniam. Cały dzionek każdy z nas spędza wesoło z innymi czas… w przedszkolu, w szkole i w pracy radzimy sobie jak chojracy… Kiedy wieczór zapada, każdy przy stole siada… Wspólnie kolacyjkę spożywamy, chwaląc kulinarne dokonania mamy. Opowieści mamy wiele, w czwartek, piątek i niedzielę… Bo to czas radości, Kiedy każdy z nas w domu gości… Julia Postuła Moja rodzina 4-osobowa tata, mama, ja i mój mały brat. Zawsze wesoła i najwspanialsza na cały świat. Tata bardzo zapracowany, bez przerwy rysuje projekty. Mama cały dom sprząta i smaży smaczne kotlety. Ja chodzę do szkoły, nie mam do tego głowy. A mój brat jest przedszkolakiem i małym rozrabiakiem. Choć wspólnych chwil mało mamy, to razem się wszyscy bardzo kochamy. Kuba Cerynger Mama, tata, siostry dwie. Rano kłótnie każdy wie. Bo śniadania nie chcą zjeść i spakować nie chcą się. Ale dobra, spokój, już! Załóż buty do drzwi rusz! Znowu w szkole obydwie. Tata w pracy, mama też. I po pracy wnet do szkoły po kochane swe potwory. I już razem w domu są – lekcje szybko ukończą. A po lekcjach chwila przerwy zjemy obiad – dostaniemy trochę werwy. Szalejemy, szalejemy – czasu mało nim zaśniemy. Kot słodziaszek tuli się lecz nie dzieli się na dwie. Znowu wojna! Już to wiesz ….! Potem laptop, tablet, ale książki też. I tak dzionek mija Nam Idziemy spać dobranoc Wam. Arleta Zalewska ciocia jest kochana i przytula nas od rana. Mały Marcel ciągle chlipie, bo mu Daniel wylał picie. Jest też Loczek nasz kochany, który ciągle wcina banany. Moja babcia ciągle mówi: Chodź Makaron dam Ci buzi. A mój tatuś taki mądry, ciągle woła – bądź porządny! Bardzo kocham mą rodzinę z dumą w sercu brawa im biję. No i Dzynś mój kochany, kocur z niego niesłychany. Grześ Ławski Moja rodzina na każdy dzień: czy to poniedziałek, czy to wtorek, czy to sobota i niedziela. Moja rodzina na każdą pogodę na: burzę, śnieg, słońce czy też deszcz, ja zawsze kocham ich, a oni mnie i tak sobie żyjemy. Lecz jak nabroję to zawsze mi wybaczają, życie bez rodziny byłoby bez sensu. Moją rodzinę kocham najbardziej na świecie, bo co to za życie bez rodziny? Żadne, a inaczej mówiąc bez rodziny nie da się żyć! Nadia Rządkowska Moja rodzina jest czadowa, Ja i moje siostry to naszej rodziny połowa. Jest kochana mama i kochany tata, I mam starszego brata. A nawet mam ich dwóch, A każdy z nich to niezły zuch. Przyjeżdża też do nas dziadek, co nie nazywa się Tadek. Na imię ma Eugeniusz i niezły z Niego geniusz. Kocham moją rodzinkę i chętnie piję z nimi inkę. Karolina Rowicka Uwaga, uwaga tu opowieść się zaczyna, przedstawiam Wam bardzo – oto moja rodzina. Ja super Dawid, Mama krejzolka, Tata wciąż zajęty. Lubimy spędzać ze sobą weekendy. W naszej rodzinie mamy też Titi. Titi jest to kot znakomity. Titi rozrabia jak szalona. Gryzie, drapie to jest ona. Ja, Mama, Tata i mała Titi zawsze możemy na siebie liczyć. Dawid Jabłonka Moja rodzina choć nie jest mała, Jest bardzo miła i kochana. Tata za drzwiami z gitarą siedzi. Mama z garnkami w kuchni się biedzi. Mój brat Staś gra na tablecie. A ja? Z wierszem w pokoju siedzę. Wieczorem wszyscy razem siadamy i o dniu całym chwilę gadamy. Ujmując szczerze wszystkie te fakty Moja rodzina jest jak gość superaśny. Kajetan Majerczyk Mama, Tata no i Ja, to jest nasza rodzinka. Jeszcze Piorun mój kochany, co jest zawsze przytulany. Moja Mama jest wesoła i uśmiecha ciągle się. Gdy Ją witam pięknie rano to rozczula zawsze się. Tata mój ma srogą minę, lecz to mylne bardzo jest, Bo jest miły i kochany tak jak Piorun przytulany. No i ja Kajteczek Mały, co mam pomysł zwariowany. Raz na stole, raz pod stołem, Biegam, krzyczę, opowiadam, aż mi Mama odpowiada: Kajtku drogi! Dość tej trwogi! Bierz gitarę, no i w nogi! Do pokoju, poćwicz trochę, to Ci może wyjdą z głowy te psikusy i rozmowy. Lecz ja ciągle muszę skakać, bo to bardzo fajne jest. Ruch to zdrowie, każdy powie. Więc ruszajmy wszyscy się. Mama, Tata no i Ja, całkiem fajna ta rodzinka. Bo w rodzinie chodzi o to, aby zawsze razem być. I mieć dobry pomysł na to, żeby w zgodzie sobie żyć. Kajetan Plewnicki To nie nowinka, że moja rodzinka to: Mama, Tata, siostra, Ja i nasza psinka. Wszyscy bardzo się kochamy, Nawet z Bajką w piłkę gramy. Nasze hobby to smaczne gotowanie oraz sportu uprawianie. Na wspólne wycieczki chętnie jeździmy. Grzyby zbieramy i ryby łowimy. Nie obce nam też polskie góry, morza i piękne Mazury. Czytanie książek też nam nie obce, Bo naszym celem jest być światowcem. Muzykę również bardzo lubimy I na parkiecie chętnie tańczymy. To krótki opis naszej rodzinki nie wyłączając psinki. Marcel Kander Mama, tata, ja i siostra z nimi nie straszna żadna troska. Wszyscy w trudzie się wspieramy, razem zawsze radę damy. Gdy za oknem pada deszcz, przy rodzinie ciepło jest. Miłość nasza nas rozgrzewa, nam nie straszna jest ulewa. Bo rodzina to jest skarb, który wszystkich pieniędzy jest wart. Kacper Kucharski Moja rodzinka to mama, tata i ja, ale mam też małego czarnego psa. Rower, piłka, basen, narty oraz często wspólne żarty. Tata Robert wszystkiemu zaradzi. Mama Klaudzia dobrze doradzi. Bartosz Porzeziński Moja rodzina jest wspaniała mama, tata, siostra mała. Chociaż bywają ciężkie chwile, my wspieramy się co chwile. Tata często majsterkuję i ze mną samoloty buduje. A mamusia ma kochana, co maluje się od rana, I pracuję w pocie czoła jak zapracowana pszczoła. Jeszcze mam siostrzyczkę małą, bardzo lubię bawić się z nią rano. I mam dziadków ukochanych którzy karmią nas ciastkami. Sylwester Rokosz Moja mama jest kochana, długie włosy blondy ma. Moja młodsza siostra z rana na bębenku ciągle gra, bęc, bęc tralala, bęc, bęc tralala. A mój tatuś wieczny pracuś i w robocie siedzi wciąż. Za to ja się lubię lenić i oglądać TV czołg. Moja babcia jest skarbnikiem i rozlicza każdy grosz, a mój dziadziuś jest kochany i umowy mam z nim wciąż. Jakub Groniecki – Sasim Moja rodzina jest fajowa, zgrabna, kolorowa. Wszyscy ładnie tu gadamy i jedynek nie zbieramy. Nigdy nie ma u nas nudy, wszystko to za sprawą Kuby. Razem się uczymy i lekcje chętnie robimy. Wszyscy ciężko pracujemy i doświadczenie zyskujemy. Moja rodzina jest spoko ko, ko, ko. Jakub Stępień Ja jestem Kacper, mieszkam w Miłośnie, ciekawe co kiedyś ze mnie wyrośnie. Moja mamusia jest bardzo miła, całą Rodzinkę by wciąż karmiła. Tata w garażu spędza godziny, odkurza, sprząta i stroi miny. Mam siostrę Gosię, to mała księżniczka. Lubi się stroić jak baletniczka. Ja, mama, tata no i Gosinka to moja super fajna rodzinka. Kacper Tatarczak Moja rodzina jest bardzo fajna. A tak naprawdę całkiem zwyczajna. Wszyscy się bardzo kochamy, i zawsze o siebie dbamy. Kiedy wszyscy do domu wracamy, razem do obiadu zasiadamy. Tata uśmiecha się do mamy, i różne historie opowiadamy. A po obiedzie różne sprawy mamy, ja z bratem lekcje odrabiamy. Tata przegląda wiadomości sportowe, a mama czyta magazyny kolorowe. Kamil Pałysa Moja rodzina to ja, mama i tata, chociaż chciałbym mieć jeszcze starszego brata. Byłby moim najlepszym kolegą i przy nim nie bałbym się niczego. Mama o wszystkim zawsze pamięta, jest opiekuńcza i uśmiechnięta. Troszczy się o mnie każdego dnia, na wszystkie problemy sposoby zna. Tata jest moim najlepszym przyjacielem, od niego mogę nauczyć się wiele. Jest kochający i cierpliwy i zawsze bardzo sprawiedliwy. Filip Dachowski Mama, Tata, Siostra i Ja to moja rodzinka. Zawsze się wspieramy i bardzo kochamy. Lubimy razem się bawić. Nasza rodzinka jest bardzo wesoła, dlatego gdy pada jest z tego bardzo rada. Wtedy dobrze się bawimy: gramy w karty, różne gry, fajnie jest nam. Fajna paczka to my. Cóż, czas powiedzieć coś o mnie, mam 9 lat i chodzę do szkoły 353, mogę powiedzieć tak: Ona jest super! Interesuję się sportem. Na zakończenie – Moja rodzinka jest fajna! 😉 Kamil Sobczuk U nas w domu jest jak w kinie, Wszyscy się kochamy i nawzajem uśmiechamy. Moja Mama jest kochana, Bez Niej nudny byłby świat. Tata zawsze jest gotowy, by mi pomóc. Moja starsza siostra Zuzia, Wszystko wie jak nikt. A Marcysia, ma siostrzyczka, Trochę młodsza, jest kochana. Ja kochana, słodka i szczęśliwa, Że mam tę rodzinkę. U nas radość – to podstawa. Lubię gadać, że uwielbiam mą rodzinkę. U nas zawsze jest wesoło Wszystko dobre i wspaniałe. Zosia Łaszczuk Wszyscy od rana na twarzach uśmiechy mamy. Do siebie przez cały czas się uśmiechamy. Mama do taty, tata do mamy, ja do Mikusia i tak nawzajem. Wieczorem, gdy wszyscy kolację jemy, dobry humor jest, lecz czasem kłótnie się zdarzają. Po jakimś czasie zawsze się godzimy i od nowa się zaczyna. Moja rodzina jest kochana i bardzo kocham ją. Oliwia Modzelewska Moja rodzinka jest wybuchowa, zawsze na wszystko gotowa. Moja mama smacznie gotuje, i wszystkim w domu zawiaduje. Mój tata to wielki pracuś, a na imię ma Jacuś. I cóż powiecie na to, że już zbliża się lato. A ja jestem mądra, wiotka, słodka i powabna. Magda Rubaj Chciałbym opisać moją rodzinkę. To ja, tata, mama i Maciek, który ma zawsze fajną minkę. Tata uwielbia jeździć na rowerze Mama nas bardzo kocha i na kolana często bierze. Ja lubię czytać i chodzić do szkoły Maciuś biega po domu tak szybko jak pszczoły. Do naszej rodzinki jeszcze należy jamniczka Norka, która w koszyczku grzecznie leży. Rafał Kin Moja rodzina to tata, mama, siostra i ja. Tata całe dni w pracy siedzi, a gdy wróci na pewno na łyżwy mnie zawiezie. Mama odrobi ze mną lekcje i o kolację zapyta – najczęściej się wtedy najadam do syta. Upiecze ciasto, pogra ze mną w Monopol, a także w Chińczyka – bardzo ją kocham kiedy nie fika. Gdy moja siostra dobrze się wyśpi mam na jej temat porządne myśli . Gdy zaś obudzi się niewyspana to mam przechlapane z samego rana. O sobie niestety nic nie napiszę, bo lubię mieć na swój temat głęboką ciszę. Jarema Grabarczuk Moja rodzinka jest kochana Fajna i zakręcona mama. Jest tez zabawny tata co po kolegach dużo lata. Babcia i dziadek to biznesmeni. I jedzą dużo zieleni. Moja siostrzyczka to mała wariatka, rozchmurza mnie, połaskocze, a ja nie żałuję. Moja babcia Honoratka jest piękna, zwiewna i powabna. Maciej Bartold Home Miłość i RelacjeProblemy Miłosne zapytał(a) o 21:07 Kochamy się, lecz nie możemy być razem... co zrobić? Aktualnie jestem na wakacjach, spotkałem fajną dziewczynę. Zakochałem się ze wzajemnością, ale niestety nie możemy być razem z takiego powodu że mieszkam daleko stąd a ona nie chce wakacyjnej miłości... bycie przyjaciółmi mi nie odpowiada.. Odpowiedzi Aguś xDD odpowiedział(a) o 21:09 mam ten sam problem tylko jestem dziewczyna. wiem co czujesz i dołączam sie do pytania. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Witam, Mam 28 lat i przez ostatnie 9 lat żyłam w związku z mężczyzną, którego zresztą nadal kocham. Mamy 2 dzieci i na dodatek obecnie jestem w ciąży, rodzę za 9 tygodni, czyli będzie 3 dziecko. Od roku jesteśmy małżeństwem, ale raczej to niewiele zmienia. Miesiąc temu mój mąż poinformował mnie, że nie możemy być dłużej razem, że nie da się niczego naprawić, bo nie ma czego według niego. Że nie da mi już żadnej szansy, bo chce być w końcu szczęśliwy w życiu i raz pomyśleć o sobie, a nie o innych. Uważa on, że lepiej, aby dzieci widziały go szczęśliwego niż nieszczęśliwego w naszym związku. Powiedział, że mnie już nie kocha, że wszystko się wypaliło z jego strony, fizycznie mu nadal się podobam, ale nie o to chodzi według niego. Powiedział mi również, że poznał dziewczynę, która go rozumie, jest jego drugą polową, że ja nigdy tak go nie rozumiałam. Że żałuje, że nie poznał jej 5 lub 10 lat temu, to inaczej by wszystko potoczyło się. Zgłupiał zupełnie na jej punkcie i twierdzi, że jak ona z nim nie będzie to już z żadną kobietą w życiu nie będzie, a do mnie nigdy nie wróci, zarzeka się na wszystko. Warto wspomnieć, że jest ona o 7 lat młodsza ode mnie. Poznał ją kilka dni przed tym, jak mi powiedział o rozstaniu. Spotkali się dopiero 4 lub 5 razy. Śmiem twierdzić, że nawet jej jeszcze dobrze nie poznał, a już tak zgłupiał. Ona wie, że jest żonaty i ma dzieci. Nie przeszkadza jej to. Nie potrafię sobie z całą tą sytuacją poradzić, jestem załamana i zdesperowana. Mieszkamy jeszcze razem i do wakacji musi tak zostać, tak ustaliliśmy, bo mamy za dużo wspólnych rzeczy do podziału. On twierdzi, że chce zostać moim przyjacielem, że zawsze będzie nam pomagał i odwiedzał dzieci, bo są dla niego najważniejsze, ale na tym się kończy. Ciągle trzymam się nadziei, że może do wakacji coś się zmieni, że opamięta się, ale z każdym dniem on coraz bardziej daje mi do wiadomości, że tak nie będzie. Ciągle mówi, że nigdy do mnie nie wróci, nawet jak przestaną się spotykać, a poza tym co codziennie słyszę jak rozmawia z nią przez tel. i jak pisze do niej sms-y. Nie potrafię sobie z tym wszystkim poradzić, twierdzi, że to ja wszystko popsułam, że go nigdy nie słuchałam ani nie wspierałam, że nigdy nie byłam po jego stronie. Pewnie część rzeczy to prawda, nieraz się kłóciliśmy, często z mojej winy i ja zaczynałam, ale on nie ułatwia mi tego. Proszę poradźcie mi coś, bo w końcu zwariuję - nie wiem zupełnie co dalej mam zrobić ze swoim życiem. Jestem już na skraju załamania, a jedyne co on mi mówi to to, że muszę być silna. Brakuje mi go. Nigdy nie chciałam takiego życia, mój ojciec odszedł od matki jak byłam malutka - zawsze chciałam lepiej dla swoich dzieci. KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu corobic Dołączył: 2013-03-02 Miasto: Liczba postów: 16 2 marca 2013, 10:53 Nie wiem jak to wszytko opisać. Nie chcę współczucia, żalu chcę oceny kogoś z zewnątrz... może jakiejś rady jak to więc zacznę od tego że jestem z moim X od pięciu lat. On już na początku bardzo dużo przeżył aby być ze mną. (kłopoty z moim byłym) Przez ten czas bardzo go pokochałam, a on mnie. Nie wyobrażamy sobie dalszego życia oddzielenie. Marzę o ślubie z nim i dzieciach, nie chcę innego faceta, on nie chce innej dziewczyny. Chociaż kłutnie są jak w każdym związku, dajemy radę je przetrzymać. Poza tym wiem że mogę mu ufać i ZAWSZE na nim polegać. Kocham go i serce pęka mi teraz w pół. Mam nawet myśli że skoro nie możemy być razem to nie chcę dalej żyć...A więc sytuacja jest taka. Ja mieszkam sama z moją mamą w wielkim domu pod miastem. Tata zmarł gdy miałam 12 lat i od tego czasu dziś mam 23 lata mieszkamy same z mamą która ma lat 60. Na swój wiek dobrze się trzyma ale nie wyobrażam sobie kiedyś jej zostawić tu samej bo wiem że nie poradzi sobie psychicznie jak i finansowo utrzymać tak dużego domu. Czuję że jest to mój obowiązek być z Nią i chcę z Nią być. Nie czuję się do tego zmuszona. Uważam że skoro ona zajmwała się mną i po śmierci taty starała się by nie zabrakło mi niczego to moją powinnością w zgodzie z własnym sumieniem byłoby po ślubie zamieszkać z nią, wspierać. Mieć na oku. Mój tata zawsze chciał żebym została tu w rodzinnym domu z tą myślą wybudował poddasze na którym mogłabym zamieszkać z męzem stworzyc osobne wejście/kuchnie/ mieszkanie. I tu pojawia się problem ponieważ mój X mieszka ze swoimi rodzicami na wsi w piętrowym domu, rodzice mają małe gospodarstwo i też zawsze chcieli aby mój X w przyszłości miał tam mieszkać na drugim piętrze ze swoją żoną. X nie chce słyszeć aby mieszkać kiedyś u mnie, a ja nie dopuszczam myśli by mieszkac u niego w domu z jego rodzicami którzy wiecznie we wszystko się wtrącają, buntują X na swoją stronę... wzbudzili w nim poczucie że musi się nimi zająć i ma tam zamieszkać z nimi chociaż jego rodzice mają dopiero 45 lat, są młodzi zdrowi jest ich dwoje... a moja mama jest sama, nie ma w nikim innym oparcia, do tego 60 lat na karku... Wczoraj po dwóch tydodniach zawieszenia naszego związku stwierdziliśmy że nie ma dla nas żadnego wyjścia... Rozmawialiśmy w aucie do rana... pierwszy raz tak na prawdę zdając sobie sprawę z tego jaka ta sprawa jest poważna. X powiedział mi że już dawno by mi się oświadczył, chciał się ożenić ale wie że nie ma rozstrzygnięcia tej sprawy z domami i to go blokuje.... oboje ryczeliśmy jak woły... do niczego słusznego nie doszliśmy... postanowiliśmy tylko znowu się rozstac i zobaczyć jak życie się bedzie toczyć osobno, co zmieni czas... ale czas nic tu nie zmieni i ja to wiem... serce łamie mi się w pół dlatego że wiem o tym że albo on albo żaden. Choć w życiu już wiele przeżyłam (śmierć taty, a wiec utrata bliskiej osoby) nie wyobrażam sobie stracić JEGO! A on mówi że nie wyobraża sobie życia bezemnie. Zaraz oszaleję... widzę jedyne wyjście... dla mnie życie się kończy i właśnie tego bym chciała... Nigdy nie zgodzę się na mieszkanie z teściami... tymbardziej że mam swój dach nad głową... dom przepisany w testamęcie przez tatę mnie... a w nim 60letnią matkę która potrzebuje opieki. Bardzo go kocham :( a on mówi że kocha mnie... nie wiem co zatem robić... skoro ten problem stoi pomiedzy nami... Uważam że skoro tak bardzo mnie kocha i nie wyobraża sobie życia bezemnie powinien zgodzić się wiedząc jaka jest sytuacja na zamieszkanie u mnie... on tak nie uważa... Edytowany przez corobic 2 marca 2013, 10:58 Dołączył: 2010-02-23 Miasto: Międzyrzec Podlaski Liczba postów: 4714 2 marca 2013, 11:44 dla mnie to dziwne, niby sie kochacie a sie rozstajecie z takiego powodu. Pierwszy poważny problem,a wy zamaisat jakos dojśc do porozumienia i się jakoś dogadac, to sie poddajecie. To wszystko pokazuje że nie barzo sie kochacie skoro nie mozecie razem pokonać problemu. Po drugie wszystko on musi, wszystko musi byc po Twojej stronie. Dlaczego uważasz że jego siostra powinna sprzedac dom który sobie buduje, to chyba nie jest Twoja sprawa. A ty mówisz że powinna go sprzedać i zamieszkać z rodzicami a Twój X pownien u Ciebie Dołączył: 2006-07-10 Miasto: Brighton Liczba postów: 1054 2 marca 2013, 11:50 ja także uważam, że jeśli na prawdę Cię kocha powinien zrozumieć Twoją sytuacje, bo bez dwóch zdań jesteś w gorszej sytuacji jeśli chodzi o Twoją mame, która jest starszą samotną osobą, na Twoim miejscu też bym chciała mieszkać z nią i on powinien to zrozumieć, ma dwoje rodziców, którzy są jeszcze młodzi...dziwna sprawa moim zdaniem... corobic Dołączył: 2013-03-02 Miasto: Liczba postów: 16 2 marca 2013, 11:55 dla mnie to dziwne, niby sie kochacie a sie rozstajecie z takiego powodu. Pierwszy poważny problem,a wy zamaisat jakos dojśc do porozumienia i się jakoś dogadac, to sie poddajecie. To wszystko pokazuje że nie barzo sie kochacie skoro nie mozecie razem pokonać problemu. Po drugie wszystko on musi, wszystko musi byc po Twojej stronie. Dlaczego uważasz że jego siostra powinna sprzedac dom który sobie buduje, to chyba nie jest Twoja sprawa. A ty mówisz że powinna go sprzedać i zamieszkać z rodzicami a Twój X pownien u Ciebiewłaśnie nie powiedziałam tego... powiedziałam że nikt nie może im nic narzucić... ewelka16 2 marca 2013, 11:57 Smutne. Tak naprawdę ja bym dążyła do tego, aby być szczęśliwa. Swoją drogą, ty masz 23 lata, twój facet ile? Powiedzmy, że też te 23-24 i nadal się rodziców słucha? Chociaż. Co ja gadam. Na wsi są inne reguły. Ja bym się z nim rozstała, mówię Ci to szczerze, znam tyle historii jak to rodzice na wsi rozbijali małżeństwa dzieci... Taka prawda, moherki latają do kościoła, a w domu zięć nie ma prawa głosu, bo mamusia wie lepiej. Przykro mi. Ale ja bym się rozstała. Edytowany przez ewelka16 2 marca 2013, 12:07 Dołączył: 2012-01-08 Miasto: Kraków Liczba postów: 2217 2 marca 2013, 11:58 A według mnie - może to brutalnie zabrzmi - nie kochacie siebie nawzajem tak naprawdę. Gdyby tak było, bylibyście w stanie rzucić wszystko dla siebie. Ty jesteś pod wpływem mamy, on pod wpływem rodziców. Mentalnie jesteście dziećmi. A dzieci nie moga stworzyć stabilnego Wasza miłość była tak wielka, odeszlibyście od obojga rodziców i stworzyli WŁASNY dom. Nie mówię tutaj, że macie porzucić rodziców i odciąć się od własnych korzeni. Ale wystraczy pomoc mamie w finansach (wspominasz, że nie będzie jej stać na utrzymanie wilekiego domu) oraz odwiedzanie swoich rodziców, aby nie czuli się dojrzeć i stworzyć dobry związek trzeba odciąć pępowinę. I Twoją i Twojego partnera. Dołączył: 2012-06-19 Miasto: Katowice Liczba postów: 3656 2 marca 2013, 12:05 nainenz napisał(a):Coś mi tu śmierdzi...skoro tak strasznie Cie kocha, to powinien zamieszkać z Toba. Z tego co piszesz, mama jest sama...ma tylko Ciebie, a jego rodzice są oboje. Miłosć to kompromisy...a on tak normalnie zgodził się na rozstanie...a może wspólna rozmowa z jego im sytuacje...jesli nie zrozumieja to sa bez serca ewelka16 2 marca 2013, 12:09 Bubusia166 napisał(a):A według mnie - może to brutalnie zabrzmi - nie kochacie siebie nawzajem tak naprawdę. Gdyby tak było, bylibyście w stanie rzucić wszystko dla siebie. Ty jesteś pod wpływem mamy, on pod wpływem rodziców. Mentalnie jesteście dziećmi. A dzieci nie moga stworzyć stabilnego Wasza miłość była tak wielka, odeszlibyście od obojga rodziców i stworzyli WŁASNY dom. Nie mówię tutaj, że macie porzucić rodziców i odciąć się od własnych korzeni. Ale wystraczy pomoc mamie w finansach (wspominasz, że nie będzie jej stać na utrzymanie wilekiego domu) oraz odwiedzanie swoich rodziców, aby nie czuli się dojrzeć i stworzyć dobry związek trzeba odciąć pępowinę. I Twoją i Twojego na wsi inaczej się żyje. Uwierzcie. Rodzice tak manipulują dziećmi, rozbijają związki. To nie to, co w miastach. Tam jest inna mentalność. Wiem co mówię, sama byłam "w środku" takiej rodzinki ze wsi. Byłam w związku z chłopakiem ze wsi, a jak z nim zerwałam, to nawet nie chce sobie przypominać, co było. Rodziny tam się wspierają, co oznacza tyle, że po zerwaniu dostałam masę dziwnych telefonów, gróźb, po prostu taka tam jest mentalność... Dołączył: 2012-10-30 Miasto: Wrocław Liczba postów: 316 2 marca 2013, 12:09 Mama nie utrzyma sama tak wielkiego domu? to niech go sprzeda i kupi sobie mieszkanko w którym będziecie ją bardzo często odwiedzać i pomagać. Nie radziłabym też mieszkać u teściów. Najlepiej na swoim, nikt się Wam nie będzie wtrącał. chunky 2 marca 2013, 12:11 haneczka19011988 napisał(a):moim zadaniem rodzice zyc wiecznie nie beda a ty zostawisz partnera na cale zycie przez nich mama ma 60 lat młoda jego rodzice sobie poradza najlepiej wynajmijcie razem gdzie indziej na jakies 5 lat a potem zdecydujecie co dalej mysle ze do twojej mamyProblemem nie jest tu gdzie zamieszkac tylko ze on nie chce odejsc od rodzicow, wiec na wynajecie czegos tez sie nie zgodzi. Zreszta jak ona cos wynajmie z nim i tak bedzie musiala pomagac fiansowo mamie bo przeciez napisala ze mama nie dalaby rady utrzymac tak duzego domu sama. Jestes jeszcze mloda, teraz wydaje sie ze to wielka milosc, ale co to za milosc skoro on nawet nie potrafi zrozumiec w jak ciezkiej sytuacji jestes. Moja mama ma 57 lat i nigdy nie pozwolilabym jej zostac samej. Jego rodzice sa mlodzi, maja siebie i jeszcze corke , ktora bedzie mieszkala bliziutko wiec sa strasznymi egoistami starajac sie na sile zatrzymac Twojego chlopaka. W tej sytuacji powinno sie wybrac mniejsze zlo a ewidentnie widac ze on nie potrafi tego przeanalizowac, po co Ci taki maminsynek, ktory jak marionetka jest sterowany przez swoich rodzicow? Poczekaj na prawdziwego, dojrzalego faceta, ktory nie bedzie sie bal Toba "zaopiekowac" Edytowany przez chunky 2 marca 2013, 12:12 chunky 2 marca 2013, 12:15 jooogusia napisał(a):Mama nie utrzyma sama tak wielkiego domu? to niech go sprzeda i kupi sobie mieszkanko w którym będziecie ją bardzo często odwiedzać i pomagać. Nie radziłabym też mieszkać u teściów. Najlepiej na swoim, nikt się Wam nie będzie wtrącał. A ty bys sprzedala dom, ktory ma dla Ciebie az tak wielka wartosc sentymentalna?? Nie jest ona tutaj w podbramkowej sytuacji aby decydowac sie na taki krok, a zreszta gdzie na wsi sa bloki z mieszkaniami??

kochamy się ale nie możemy być razem bo mamy rodziny